OYUNCU BEKİR AKSOY: `Sorunların çözümü mafya değir

Işıl Kasapoğlu`nun yönetmeniliğini yaptığı `Koca Bir Aşk Çığlığı` geçtiğimiz günlerde gösterime girmişti. Oyun içinde oyun olarak izlediğimiz, zaman zaman sahne dışında da süren oyunda Selçuk Erdem, Tilbe Saran, Hazım Körmükçü ve Bekir Aksoy aynı sahneyi paylaşıyor.
Bekir Aksoy, Emniyet mensubu bir babanın oğlu olarak futbolcu olmak için uğraşırken, eş dost, babaanne, anne zoruyla konservatuvar sınavlarına girip Mimar Sinan Üniversitesi Tiyatro Bölü-mü`nü kazanınca oyuncu olmak zorunda kalıyor. Bugüne kadar da pek çok tiyatro ustasıyla aynı sahnenin tozunu yutan Aksoy oyun içinde oyunun oynandığı Koca Bir Aşk Çığlığı`nda gay bir yönetmeni canlandırıyor. Kendisi bu karaktere `gay` tabirinin tam da oturduğunu düşünmüyor. Biraz daha naif, duyarlı, hassas bir karakterleri hemen böyle niteleriz diyor. Biz de şöyle düzeltelim `oldukça feminen` bir yönetmeni canlandırıyor...
Koca Bir Aşk Çığlığı adlı oyunda Işıl Kasapoğlu ile çalıştınız. Bu ilk projeniz de değil, ne zamandır çalışıyorsanız Işıl Bey`le?
Işıl Abi ile Gülriz Hanım`ın yazdığı `tiyatrocu` adlı tekste birlikte çalışmıştık. Daha sonra da Fernando Krapp Bana Mektup Yazmış`ta birlikteydik.
»Nasıl bir yönetmen Işıl Bey?
Işıl Abi ile çalışmak çok eğlenceli bir kere. İnsan olarak çok seviyorum onu. Işıl Abi tam bir tiyatro adamıdır, çok güçlü bir öngörüsü vardır. Oyuncudan yola çıkar, oyuncuya göre çalışır. Yönetmen tiyatrosu dediğimiz bir tiyatro anlayışı var. O bir tarz belirler. Oyuncu ona uymakla yükümlüdür. Yönetmen `sağa bak, sola bak, burada ağla` gibi direktifler verir. Bu benim tarzım değil. Ben daha çok rolle kendi aramdaki bağlantıyı kurup yönetmenin de desteklediği unsurlarla beraber ortaya çıkarmayı seviyorum. Bu anlamda tarzlarımız uyuyor.
Siz oyunda gay bir yönetmeni canladırıyorsunuz...
Ya aslında basında öyle lanse edildi ama aslında gay olup olmadığını bilmiyoruz. Biraz daha naif, hassas, yumuşak. Fakat net gay çizgisinde olan biri değil. Hayatımızda naif olan birine hep `gay` midir? yakıştırmasında bulunuyoruz. Oyuncunun malzemesi insan. Her rolü oynaya-bilmeli oyuncu.
Sizin tarzınız nasıldır bir role hazırlanırken. Oynadığınız role göre araştırma mı yaparsınız, yoksa hep gözlem halinde mi olursunuz?
İkincisi benim için daha geçerli. Ben kopyacı değilim. Haa belki sohbet esnasında söylenen bir kelime o an etkileyebilir.
Oyuncunun işinin bir parçası da gözlem yapmak değil midir?
En çok gözlemlediğimiz şey kendimiziz aslında. Oynadığın karakteri kendi iç dünyandaki karakterle birleştirmen gerekir. Sen ve o bir araya gelmezseniz karakterin çatısını kuramazsın. Antiloplar adında bir oyunumuz vardı geçen yıl. Oradaki karakteri benim etrafımda görüp gözlemlemem mümkün değildi. Bunun üzerine bu karakter nasıl olur, hangi travmalar onu buraya getirir, diye düşünerek onu şekillendirmen gerekiyor. Kendi içgüdün ve yargılarınla oluşturuyorsun karakteri.
»Bu oyuna nasıl dahil oldunuz?
Işıl Abi aradı. Bir oyun var, oynar mısın dedi. Nasıl bir rol diye sormadım bile. Çünkü doğru işi bulmak, doğru kişiyi bulmak kolay değil. Dizi yoğunluğu içinde tiyatro yapmak da zorlaşıyor... Ama hiç bırakmadım tiyatroyu.
Siz futbolcu olmak isterken, tiyatrocu olmuşsunuz. Daha önce de hiç tiyatro ilginiz olmamışken, Mimar Sinan Tiyatro Bölümü`nü kazanıyorsunuz...
Benim babam emniyet müdürü. Biz çok farklı koşullarda yaşadık. İlkokulu iki ayrı şehir iki ayrı okulda okuduk. Lisede öyle. Konservatuvar benim için mucize. Babaannem ve annem sanatla ilgilenmemi istiyorlardı. Babam polis olmamı istiyordu. Ben de futbolcu olmak istiyordum. Ablam Türkiye`nin ilk kontrbasçı kadınıydı. Babaannemin desteğiyle girmişti konservatuvara. Çok şehir değiştirdiğimiz için bırakmak zorunda kaldı. Onunla giderdim bazen okula. Küçükken bana tiradlar okuturlardı. Ben de eğlenmek için okurdum. Sonra neden konservatuvara gitmiyorsun dediler...
Sizde doğal bir yetenek vardı belki. Aileden gelen bir yetenek mi?
Çok fazla yetenekliyim demiyorum kendim için. İnsanlar benimle çalışmak istediği için herhalde bir şeyler var diyorum. Aslında ben yetenekliyim demiyorum.
Sahnedeki performansınız gayet iyiydi...
Tiyaro oyuncuları için dizi yapmak daha zordur. Daha başarılı olurlar ama daha zordur. Dizi, sinema ve tiyatro oyunculuğu farklıdır. Birinde daha minimal oynamak, diğerinde daha büyük oynamanız gerekir. Tiyatroda seyirciye oynamak zorundasınız.

TesekkürLer

Birşey DEğil